Afgelopen maand zat hij weer in mijn mailbox. De uitnodiging om bloed te doneren. Ik ga al jaren trouw heen. Tijdens corona even niet, maar buiten dat om, heb ik er al aardig wat donaties op zitten.
Het kost weinig tijd en is goed voor de medemens. En, als ik bloed nodig zou hebben, zou ik het ook graag willen ontvangen, dus dan kan ik het nu ook beter afstaan.
Vroeger wel, maar nadat ik bloed had gekregen na een bevalling mocht dat niet meer, want kans op BSE. Destijds werd het bloed minder uitvoerig getest dan nu, namelijk. Ik heb er nog achteraan gebeld een paar jaar geleden want het is een hele kleine moeite en ik heb een zeer gewilde bloedgroep (en leef voorbeeldig), maar helaas. Ik heb ongeveer tien jaar bloed gegeven. En dus ook mogen ontvangen, wat ben je dan blij dat dat kan.
BSE, de variant ziekte van Creutzfeldt-Jakob, is nog steeds niet te testen in bloed, maar het kan er dan dus toch wel in zitten. De kans is natuurlijk extreem klein.
Maar stel dat 1 bloeddonor het heeft ergens in Nederland, en drie ontvangers van dat bloed (die besmet zijn geraakt, maar dat nog niet merken), gaan ook weer doneren, en die besmetten nog meer mensen die dan ook weer gaan doneren... dan krijg je een steeds ergere sneeuwbal van besmettingen.
Wat jammer dat je geen bloed meer mag geven, maar wat fijn dat je het wel hebt kunnen doen en ook hebt mogen ontvangen toen het nodig was! Liefs, Sylvia
Van 1966 tot midden 1998 ben ik bloeddonor geweest, maar ben ermee gestopt na een ernstig verkeersongeluk waar ik anderhalf jaar voor gerevalideerd had. Ik kon het toen (mentaal) niet meer opbrengen en heb me daarom afgemeld. Kreeg nog wel een telefoontje van Sanquin waarom na zoveel jaren en na mijn uitleg bezorgde de post mij namens Sanquin een mooi boek over de plek van water wereldwijd, met een uitgebreide bedankbrief. Bleek dat ik in de loop der jaren net geen 100 x bloed gedoneerd had. Toen ik er mentaal weer aan toe was, was ik te oud om nog te mogen doneren.
Vroeger wel, maar nadat ik bloed had gekregen na een bevalling mocht dat niet meer, want kans op BSE. Destijds werd het bloed minder uitvoerig getest dan nu, namelijk. Ik heb er nog achteraan gebeld een paar jaar geleden want het is een hele kleine moeite en ik heb een zeer gewilde bloedgroep (en leef voorbeeldig), maar helaas. Ik heb ongeveer tien jaar bloed gegeven. En dus ook mogen ontvangen, wat ben je dan blij dat dat kan.
BeantwoordenVerwijderenBSE, de variant ziekte van Creutzfeldt-Jakob, is nog steeds niet te testen in bloed, maar het kan er dan dus toch wel in zitten. De kans is natuurlijk extreem klein.
VerwijderenMaar stel dat 1 bloeddonor het heeft ergens in Nederland, en drie ontvangers van dat bloed (die besmet zijn geraakt, maar dat nog niet merken), gaan ook weer doneren, en die besmetten nog meer mensen die dan ook weer gaan doneren... dan krijg je een steeds ergere sneeuwbal van besmettingen.
Wat jammer dat je geen bloed meer mag geven, maar wat fijn dat je het wel hebt kunnen doen en ook hebt mogen ontvangen toen het nodig was! Liefs, Sylvia
VerwijderenVan 1966 tot midden 1998 ben ik bloeddonor geweest, maar ben ermee gestopt na een ernstig verkeersongeluk waar ik anderhalf jaar voor gerevalideerd had. Ik kon het toen (mentaal) niet meer opbrengen en heb me daarom afgemeld. Kreeg nog wel een telefoontje van Sanquin waarom na zoveel jaren en na mijn uitleg bezorgde de post mij namens Sanquin een mooi boek over de plek van water wereldwijd, met een uitgebreide bedankbrief. Bleek dat ik in de loop der jaren net geen 100 x bloed gedoneerd had.
BeantwoordenVerwijderenToen ik er mentaal weer aan toe was, was ik te oud om nog te mogen doneren.