Het is zover, vandaag gaat ze voor het eerst naar school. Onze Dochter.
We hebben er voor gekozen om geen wendagen te doen voor de vakantie. We waren bang dat ze dan de hele vakantie zou zeuren wanneer ze weer heen mocht. Helaas vroeg ze alsnog de hele vakantie wanneer ze toch naar school mocht. Maar vandaag is toch echt de dag.
Ik weet zeker dat ik een klein traantje zal wegpinken. En ik weet ook zeker dat zij zal denken, 'mam ga nou maar, het lukt me wel'.
En nu? De woensdagochtenden vrij. Geen werk (waarschijnlijk kruip ik toch wel even achter de laptop om te werken), geen Dochter. Ik denk dat ik maar weer in bed kruip als ze op school is.
Liefs,
Sylvia
Dat is even heel spannend lijkt me. Hopelijk komt dochter met heel enthousiaste verhalen thuis, dat helpt bij het loslaten is mijn ervaring :)
BeantwoordenVerwijderen