Afgelopen weken was er op de A28 in Assen een wegafsluiting waardoor 4 banen op 2 banen en een vluchtstrook gepropt werden. Waarom dit precies gebeurde, weet ik niet, ik heb niet echt wegwerkers gezien, maar je moet het er maar mee doen.
Doordat er 4 banen op 2 banen gepropt werden stond er aan het begin van de wegwerkzaamheden dat je niet naast elkaar mocht rijden. Prima plan, ik wil niet dat mijn auto aan de zijkant opeens een paar cm minder heeft.
Helaas dacht niet iedere weggebruiker daar zo over en besloot een weggebruiker dat hij haast had. Hij was driftig aan het inhalen geslagen op het versmalde wegdek. Ik zag dit in mijn achteruitkijkspiegel gebeuren en besloot gewoon midden op de weg te gaan rijden. Dit zinde de bestuurder in de andere auto niet en ik werd gemaand met groot licht om aan de kant te gaan. Ik heb verder niet zo heel veel moeite met dit soort gedrag, dus bleef lekker rijden waar ik reed. En ook al was ik aan de kant gegaan, de auto voor me was inmiddels ook halverwege gaan rijden, dus dan had hij naast me gewachten op de volgende auto.
Kijk, het maakt mij niet zoveel uit hoeveel haast je hebt, maar iedereen moet wachten in zo'n wegversmalling en niemand vindt het leuk. Ik ben daar geen uitzondering op, maar jezelf druk maken en proberen haast te maken heeft echt geen zin en verkort alleen maar je levensduur.
In ieder geval, na de wegversmalling reed ik rustig verder en haalde nog wat auto's in op de linkerbaan. De bestuurder in de auto achter mij zat nog steeds te drukken, dus toen er een plekje was besloot ik toch maar naar rechts te gaan. Onmiddellijk werd ik ingehaald door de bestuurder en begon hij te toeteren om er voor te zorgen dat ik keek. Hij stak zijn middelvinger op en bleef een poosje naast me rijden zodat ik gedwongen werd om af te remmen voor de auto voor me. Vervolgens gaf hij flink gas en reed er vandoor.
Wat me nog het meest ergerde was dat er een kind naast hem zat. Ik vind het sneu dat je je kind dus opvoedt met haast en asociaal rijgedrag. Ik hoop dan ook dat dat kind niet op zijn vader gaat lijken. Verder boeit het mij niet zoveel of ik nou een minuutje eerder of later thuis ben. Dat ik moest afremmen voor een auto voor me kon mij niet deren.
En natuurlijk weet je niet waar diegene naar onderweg was, maar in de meeste gevallen heb je toch echt politiebegeleiding nodig om je zo door het verkeer te mogen begeven.
Sinds corona is helaas het lontje van mensen een stuk korter geworden. Het wordt nog steeds weer drukker op de weg en het valt me op dat veel mensen haast hebben en elkaar niets gunnen. Er wordt geen voorrang gegeven, als er een lange rij auto's staat te wachten, omdat er een auto af moet, wordt die auto er niet tussen gelaten en ga zo maar door.
Ervaar jij veel overlast van asociaal rijgedrag?
Liefs,
Sylvia
Ik vind het ook wel a sociaal om op het midden te blijven rijden. Blijf gewoon op je eigen rijstrook. Het waren toch 2 (zij het smalle) rijstroken?
BeantwoordenVerwijderenMisschien begreep je me verkeerd, maar aan het begin van de versmalling stond duidelijk dat je niet mag inhalen en dat je dus geritst moet rijden. De rijstrook was te smal om in te halen en ik hou het verkeer liever niet nog meer op door mijn auto in elkaar te laten rijden :) Liefs, Sylvia
VerwijderenTijdje geleden reed ik op de snelweg rechts, ik 103, een passeerder haalde me met normale iets snellere snelheid in, in mijn achteruitkijkspiegel zag ik een auto met hoge snelheid aankomen en die vond het nodig me rechts over de vluchtstrook in te halen.
BeantwoordenVerwijderenTja. Het verdient beide geen applaus. Zowel de haastige bestuurder als het blokkeren (hoewel ik het begrijp).
BeantwoordenVerwijderenIk roep al jaren dat rijden in de randstad niet gaat over rijden maar bereid zijn schade te rijden. Langzaamaan spreidt die ellende zich uit over de rest van het land, zeker bij drukte. Ik woon in een gebied met veel 100km wegen, bijna dagelijks klapt er wel een ongeduldige inhaler op een onschuldige tegenligger. Afgelopen jaar reden we op Kreta en eerst is het erg wennen maar dan klikt het,ze werken nog samen in het verkeer. Bijna iedereen kijkt en geeft ruimte.
En in Nederland is het steeds meer ik eerst en ik alleen doe ertoe. Na mij de zondvloed.