Terschelling

 Ieder jaar ga ik naar Terschelling met een vriendin. Het eerste weekend na de herfstvakantie. Toevallig (of niet) valt dit altijd samen met de Berenloop. Normaal gesproken lopen we dan op zaterdag de 5 of 10 km en hebben we vooral een gezellig weekend.

Dit jaar loop ik niet en dit was voor de vriendin ook een reden om niet te hardlopen. We gingen dus wel naar Terschelling, maar hadden geen plannen. 

We hadden de boot van 13.00. Zo ben je mooi op tijd op het eiland, kunnen we al in ons huisje (al 5 jaar lang dezelfde, we boeken ieder jaar tijdens het weekend al voor het jaar erop) en kun je nog wel lekker eten zonder dat we heel laat hoeven te eten.

Zodra je op de boot zit begint het vakantiegevoel. We nemen altijd een langzame boot. Goedkoper en prima als je met zijn tweeën bent. We nemen meestal een spelletje mee en lezen of slapen wat. Daarnaast kunnen we dan onze eigen fiets mee nemen. Vooral nu ik zwanger ben vind ik het fijn dat ik mijn eigen elektrische fiets mee heb. Het kan toch wel hard waaien op zo'n eiland. 

Helaas werd de vriendin waar ik mee ging op zaterdag ziek. Niet een beetje ziek maar echt een goede griep. We hebben vrijdags heerlijk gegeten, maar in de nacht van vrijdag op zaterdag ging het mis. We hebben op zaterdag nog de kleintje Berenloop aangemoedigd, maar daarna was het klaar. Mijn vriendin heeft de rest van het weekend op bed gelegen. 

Op zondag besloten we dan ook om een boot eerder te nemen. We gingen om 12 uur met de boot terug. Het thuisfront had ik niets verteld over de eerdere boot, dus toen ik om 5 uur eindelijk thuis was, was de verrassing erg groot.

Ondanks alles heb ik het toch gezellig gehad. Het was anders, maar daarom niet minder. Het is jammer dat de vriendin ziek werd, maar ondanks dat hebben we toch gezellige momenten gehad en hebben we bijgekletst.

Hopelijk volgend jaar meer geluk!

Liefs,

Sylvia